ir a principal |
Ir a lateral
මව්බිම | 2007 ජනවාරි 21
.......................................................................................................................................
වාකරෛ 15,000ක් ජනයා හාමතෙනි. ගංවතුරින් සහ වසංගත රෝ බියෙන් කොටු වී ගත් වැඩිමහල්ලන් සහ ළමා ළපටින් අත්‍යවශ්‍ය ඖෂධ හිඟයෙන්ද, ආහාර අහේනියෙන්ද පරිපීඩිතය. කරඩික්කුලම්, කල්ලාර් සහ වාලච්චේනෛ රජයේ හමුදා කඳවුරු වල සිට එල්ල කෙරෙන දෛනික කාල තුවක්කු ප්‍රහාරයන්ද, ගුවන් හමුදාවේ කෆීර් ප්‍රහාරක යානාවන්ගෙන් හෙළන බෝම්බ වැසිද ඊට අමතර වශයෙනි. ගුවන් බෝම්බ ප්‍රහාරයන්ගෙන් අත පය විසුණු වූ දරුවෝ අවම පහසුකම් හෝ නැති වාකරෛ් රෝහලේ තැන තැන වැතිර සිටිති. රජයේ ගුවන් හමුදාවන්ගේ කෆීර් යානා හඬින් බියපත් කෙරෙන වාකරෛ ජනයා සිය දරු සිඟිත්තන් කැටුව අගල් තුළට රිංගා දිවි ගළවාගනිති.
ඒ හමුදාවෝම රට මැද නාය යෑම් සහ ගංවතුරින් ගේ දොර අහිමිව අනාථ වූ ජනයා බේරාගැනීමේ සහන සේවා මෙහෙයුම් දියත් කරති. නායයෑම් හේතුවෙන් ළමා ළපටින් සමඟ කොටු වී සාගිනි උසුළන දකුණේ ජනයාට ඒ ගුවන් හමුදාවේම හෙළිකොප්ටර් යානා හඬ සැනසුම් සුවය ගෙන එයි. රට මැද අවතැන් වූ 30,000ක් ජනයා අතරට ගුවන් බෝම්බ සහ කාලතුවක්කු ප්‍රහාර එල්ල වුවහොත් තත්ත්වය කෙබඳු වේදැයි කිසිවෙක් කල්පනා නොකරයි.
මව්බිම | 2007 ජනවාරි 14
.......................................................................................................................................
ජනවාරි 09 වෙනිදා පාර්ලිමේන්තුවේ හදිසි නීතිය වැඩි ඡන්ද 79කින් සම්මත විය. විවාදයට සහභාගී වූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රී බිමල් රත්නායක ‛අපි හදිසි නීතියට පක්‍ෂව ඡන්දය පාවිච්චි කරන්නේ ත්‍රස්තවාදයට විරුද්ධව යොදාගැනීම සඳහා පමණක්’ බව අවධාරණය කළේය. ඒ අතරවාරයේ ජවිපෙට අනුබද්ධ සමස්ත ලංකා ප්‍රවාහන සේවක සංගමය විසින් මරදානේ ප්‍රවාහන අමාත්‍යාංශය ඉදිරිපිටට කැඳවා තිබූ උද්ඝෝෂණයට සහභාගී වූ ලංගම සේවකයින්ට කැරළි මර්දන පොලිසිය සහ ශ්‍රී ලංකා යුද හමුදා බල ඇණි විසින් එළව එළවා පහර දෙන ලදී. ‛නීති විරෝධී ඒකරාශීවීම් විසුරුවා හැරීමට’ සන්නද්ධ හමුදාවන්ට බලය සපයන හදිසි නීතියට පක්‍ෂව ඊට මොහොතකට පෙර ඡන්දය දුන් ජවිපෙ මන්ත්‍රී පියසිරි විජේනායක, පහර කෑ කම්කරුවන් අතරට පැමිණ ‛කම්කරුවන්ගේ ඡන්දයෙන් බලයට ආපු ආණ්ඩුව අද කම්කරුවන්ට පහර දුන්නා. මේකද ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය’යැයි ඇසූ බව 10 වෙනිදා ‛දිවයින’ පත්‍රය වාර්තා කළේය. ප්‍රහාරය පිළිබඳ වූ ‛දිවයින’ වාර්තාවේ මෙසේ දැක් වේ:
‛‛පොලිස් නිළධාරීන් සහ හමුදා නිළධාරීන් බැටන් පොලු, තුවක්කු හා දිගු දඬුවලින් උද්ඝෝෂකයන්ට පන්න පන්නා පහර දුන් අතර උද්ඝෝෂකයෝ පිරිසක් පහර කාගෙනම ප්‍රවාහන අමාත්‍යාංශය තුළට ඇතුළු වූහ. මෙහිදී ප්‍රවාහන අමාත්‍යංශය තුළ සිට එළියට පැමිණි සිවිල් ඇඳුම් ඇඳගත් මැර පිරිසක්ද උද්ඝෝෂකයන්ට පහර දෙන්නට පටන් ගත්තේ පොලිස් නිළධාරීන් බලා සිටියදීය. ඇතැම් පොලිස් නිළධාරීන් සහ හමුදා නිළධාරීන් තුවක්කු බඳෙන්ද උද්ඝෝෂකයන්ට පහර දුන් අතර පහර කා වැටුණු උද්ඝෝෂකයන්ටද පහර දුන්හ....සිද්ධියේදී තම සාමාජිකයන් පහළොස් දෙනෙකු තුවාල ලැබූ බවත් හතර දෙනෙකුගේ තුවාල බරපතල බවත්, තවත් විශාල පිරිසක් පහර කා ඇති බවත් සමස්ත ලංකා ප්‍රවාහන සේවක සංගමයේ සභාපති එච්.කේ.ජයරත්න මහතා පැවසීය. ඇතැමුන්ගේ අත් පා කඩා ඇති අතර ඔලු පලා ඇතැයිද හෙතෙම චෝදනා කළේය...’’
මව්බිම | 2007 ජනවාරි 07
.......................................................................................................................................
2006 ජනවාරි පළමුවැනිදා මනුෂ්‍යත්වය සහ සමානත්වය පිළිබඳ සුභාශිංසන වැසි වැස්සේය. දෙවැනිදා ත්‍රිකුණාමලයේ ඩොක්යාඩ් පාරේදී රජයේ ආරක්‍ෂක අංශ විසින් තරුණ ශිෂ්‍යයන් පස් දෙනෙක් බිම දණ ගස්වා හිසට වෙඩි තබා මරා දමන ලදී. 2007 ජනවාරි පළමුවෙනිදා යළිත් සාමය සහ සහජීවනය පිළිබඳ රමණීය පණිවුඩ වැස්සකි. දෙවැනිදා මන්නාරමේ දිළින්දන්ගේ හිස් මතට ගුවන් ප්‍රහාර වැස්සකි. මේ ලියන මොහොත වන විට ප්‍රහාරයෙන් මිය ගොස් ඇති සිවිල් වැසියන් සංඛ්‍යාව 16කි. ඉන් හත් දෙනෙක් අවුරුදු 09ට අඩු දරුවන්ය.
ත්‍රීකුණාමලයේ ශිෂ්‍ය ඝාතනය පිළිබඳ යුක්තිය පසිඳලීම කෙබඳු වීද? ශිෂ්‍යයන් මිය ගියේ හමුදා කණ්ඩායමකට අත් බෝම්බයක් එල්ල කරන්නට යාමේදී එය පුපුරා යාමෙන් බව ආණ්ඩුව කීවේය. ආණ්ඩුවේ ප්‍රකාශයට අභියෝග කළ ‛සුඩර්ඔලි’ පත්‍රයේ ත්‍රීකුණාමලයේ වාර්තාකරු සුහීර්තරාජන්, ශිෂ්‍යයන් මරා දැමුණේ ළඟ සිට හිසට එල්ල කළ වෙඩි ප්‍රහාරයන්ගෙන් බව ඡායාරූප සාක්‍ෂි සහිතව ලියා ඔප්පු කළේය. පිළිතුරු වශයෙන් සති තුනක් ඇතුළත දී සුහීර්තරාජන්ගේ හිසට වෙඩි තබා මරා දැමිණ. තීන්දුව ප්‍රකාශ වූයේ එයින් පසුවය. ඒ අනුව ශිෂ්‍ය ඝාතන පුවත බොරුවකි. එය බොරුවක් වන්නේ ශිෂ්‍යයන්ගේ ශරීරවල තිබී සොයාගත් උණ්ඩ, චූදිත සෙබලුන්ගේ අවිවලට නිකුත් කරන ලද උණ්ඩ නොවූ බැවිනි.
